We zijn een paar weken in Italië, het is ons tweede thuis. Ik ben nou eenmaal een italianist, met de meerdere boeken die ik geschreven heb over het fascisme, over de nasleep van de Grote Oorlog, over Napels en over het huidige Italië. Barbara en ik ontmoetten elkaar in Rome, we trouwden in de oude Spaanse synagoge, onder de grote synagoge op de oevers van de Tiber en we hebben jaren in Rome gewoond. Ik gaf les op de Universiteit van Rome en was correspondent in Rome voor The New Republic. We komen er dus nogal vaak. Deze keer was er een speciale reden: onze zoon Gabriel (marineveteraan uit de Irak-oorlog, afgestudeerd aan de juridische faculteit van Stanford University en momenteel griffier bij het Hof van Beroep voor het circuit van het District of Columbia) trouwde de lieftallige en getalenteerde Kelli, een architect. De huwelijksceremonie was in Montepulciano in het zuiden van Toscane.

Roma achterstevoren gespeld is immers “amor” en er is een reden waarom ik niets online heb gezet. Met zoveel te vieren en zoveel vrienden te zien, heb ik niet echt zin gehad in werken. Helaas, de tijd zit erop, de euro’s zijn weg, dus… daar. gaan. we.

Iran

Iranologen zijn vaak slachtoffer van het idee dat de ayatollahs zo verduiveld slim zijn dat alles dat gebeurt het resultaat is van hun berekeningen en plannen. Het is niet zo; iedereen die kijkt naar de hevige interne strijd die in de hoogste regionen van het regime spelen, kan zo zien dat geen van hen, zelfs de hoogste leider, al die factoren met succes kan manipuleren. Toch ziet het overgrote deel van politiek commentatoren de verkiezing van Rouhani als een toonbeeld van Khamenei’s intriges. Maar dat is niet zo.

Khamenei wilde of Jalili of Velayati, en hij was geschokt door zowel Rouhani’s populariteit als door de slechte optredens van zijn favorieten. Inderdaad zijn de “officiële” cijfers aangepast, is er een aantal miljoenen stemmen toegevoegd aan Jalili’s totaal en iets meer dan een miljoen aan die van Velayati.

Belangrijker, het werkelijke totaal aan uitgebrachte stemmen was lager dan in 2009. Zoals ik vooraf beloofde, was Khamenei niet bereid om demonstraties op straat te riskeren, dus was er geen poging om een tweede stemronde te verzinnen. Rouhani won met een meerderheid, zelfs met het “bijstellen” dat Jalili en Velayati moest helpen, en hij werd tot winnaar uitgeroepen. Maar het was niet makkelijk. Het kostte het regime 15 à 16 uur om hun bericht wereldkundig te maken; vier jaar geleden waren ze binnen vijf uur klaar met hun grote leugens in het voordeel van Ahmadinejad.

Wat nu?

Het land worstelt om het collectieve hoofd boven water te houden ondanks de loodzware  sancties, maar het regime maalt er niet om als de mensen eronder lijden en niets minder dan een krachtig ingrijpen zal het kernprogramma tegenhouden. Dus blijft het regime onderdrukken, het Westen blijft doen alsof ze uiteindelijk zullen ingrijpen, en de Iraanse oppositie blijft doorgaan. Uiteindelijk zal het regime de belangrijkste oppositieleiders oppakken, of de oppositie zal de belangrijkste figuren uit het regime pakken. We zullen het zien. Maar het belangrijkste voor de overleving van het regime is de uitkomst van de strijd in Syrië. Zelfs The Economist stelde deze week dat er vele goede redenen zijn om de Syrische oppositie te ondersteunen, maar de nederlaag en mogelijke omverwerping van het Iraanse regime is de belangrijkste.

Maar reken er niet op, goed?

Het grote gesnuffel

Het is erg vermakelijk geweest om over het gesnuffel van de NSA en de FBI te lezen. Ik weet nog dat ik meteen al tegen de Patriot Act was. Ik was bezorgd over de talloze mogelijkheden om misbruik te maken van het gesnuffel. Hier zijn we dan.

Om te benadrukken, ik  ben verbaasd dat zoveel mensen niet schijnen te begrijpen hoe vergaand en onstuitbaar het einde van de privacy in de VS is. En het is niet alleen de arm van de opdringerige en manipulatieve Staat die steeds langer wordt. Het wemelt van de hackers en zij kunnen vrijwel alles wat ze willen over u en uw bezigheden te weten komen. Wist u dat een handige snuffelaar uw computer of uw smartphone kan gebruiken om naar u te luisteren en, via de camera in een van die apparaten, zelfs op elk gewenst moment naar u kijken? Het maakt niet uit of uw machine aan of uit staan, trouwens, zelfs niet als als u de batterij verwijdert.

Ik ben onderzoek aan het doen naar hackers en het is een wondere wereld. Er is een groep van (kennelijk) Russische cybercriminelen die speciaal voor u een speciale cyberbom kan maken om het door u gewenste doel aan te vallen, zoals een bedrijf of een overheidsinstantie. Zij zullen u tegen de betaling de bom uithuren, voor een beperkte tijd, en wanneer het zover is, ontploft hij. Een beetje als de ouderwetse geluidsbandjes in de tv-serie Mission Impossible. Eng, heel eng… maar dat is onze wereld. Dus moeten we allemaal ervan uitgaan dat wij geen geheimen hebben voor “hen” en “zij” zijn niet makkelijk te identificeren, noch politiek, noch ideologisch, nog nationaal en noch religieus.

Wen er maar aan.

Bron: PJMedia
Vertaling: HVW